ANTROPONIMIA

Índice

  Diego Mosquera Tobío & Brenda Pérez Castaño & Laura Pérez Piñeiro & Fernando Refojo Otero

Nome

Orixe

Significado

Adrián

De orixe latina.

O que vén do mar

Alba

De orixe latina.

 Branca e refulgente como a aurora.

Alberto:

germánico

brillante, famoso pola súa nobleza

Alexandra

De orixe grega.

A protectora

Alexis

 grega.

O protector.

Alvaro

 xermana

Que é prevido.

Andrea:

grego.

valente e bella orixe

Ánxela:

germánico

mensaxeira de dios

Antonio: 

latín

que se enfrenta co seu adversario

Asunción:

orixe latina.

atraer.

Aurora:

orixe latina

oriente

Blanca

 xermana.

Nome que fai referencia á
cor da pel.

Carlota:.

xermánico

a que é forte

Celestina

Grego.

Do ceo

Concepción

latina.

Fai referencia á divina
concepción de María

Consuelo:

latín.

adiviñar con.

Delfina

latina

variante de delfín,

Diego

 grega.

Que é moi instruído.
De orixe grega.

Dolores

 latina.

Alude ás dores da Virxe María.

Emilio

 

A chea de graza.

Enrique

germánico

casa fuerte e rica

Esther

 

A estrela. Variante: Ester

Eulalia

 Grega

 Ben falada, elocuente.

Félix:

latina

fértil

Fernando

De orixe xermana.

Guerreiro audaz. inteligente e atrevido

Ignacio

latíno

ardente ou lume
Inés;/ Agnes

 grega.

A pura. De orixe grega.

Xesús


 

O Salvador.  Nome do fillo de Deus feito    home.

Xosé

hebreo

Ao que Deus engrandece.

Xoán

 hebreo

Pleno de graza. Dios é propicio

Xulian/ Xían

 latina.

Deriva de Xullo: o que é
forte de raiz
, de raíces fuertes e perennes.

Leopoldo

 xermana.

Príncipe.

Lucía

 latina.

A que naceu á luz do día.
 

Luis / Luísa

 xermana

Variante de Ludovico: O guerreiro famoso.

Fernando

xermánica

 Famoso,  loitador

Ignacio:

 


Deus está connosco.

Inés

latín

dios con vos.

Irene:

hebrea.

A elixida, a amada de Deus

Jesús

germánico

a lanza dos dioses

José

latina

O menor

Juan

 latina

home de humildade

Juan:

xermana.

O que ten un forte exército.

Xulián/Xian

xermana.

O protector. O rei que ten gran fortaleza.

Lucía

 hebreo

lino

Luis

Hebreo.

 Deus é propicio ou Deus apiadouse

MAXIMILIANO/

Maximino

Latín.

O home  máis grande.

MÁXIMO

latín.

O mellor de todos

SERAFIN

Hebreo.

Nome de un coro Anxélico. Do hebreo serpente ou amuleto.

CASIANO

Latín.

 

Que vai provisto de casco.

MANUELA

Latín.

Deus con vos, variante de Emanuela

CARMEN

Latín.

Do latín canto, poema. Variante de Carmina, Carmiña, Carmín

MERCEDES-

Latín

Liberadora.

ALVARO

Xermánico.

 

Totalmente prudente,atento, o gardan  nobre

ALBA-

Latín.

Branca e refulxente como a aurora.

BRENDA-

Xermánico.

Forte como unha  espada.

 

LUIS- 

Xermánico.

O  guerreiro glorioso, combate glorioso ou guerreiro preclaro

 

ANA-

Hebreo.

Do hebreo compaixón ou Deus sexa compadecido.

 

MARUXA-

Hebreo.

Variante de María

 

CARLOS-

Xermánico

 home forte, varón, viril

 

RAMONA-

Xermánico.

 consello ou tutela, protección

 

MILAGROS-

Latín.

Do latín marabilla, prodixio.

 

ROSA

Latín.

Bela como a flor do rosal.

 

ABELARDO

Francés.

O gran traballador.

 

Índice

 

Apelidos

Orixe

Significado

Escudo

Abuin

 Vasco.

 

 

Freire

Galego.

Frade.

ouro e cinco lobos de sabre

FUENTES-

 

orixinario de lugares así denominados

 

García

idéntico nombre propio

 

 

González

derivado do nome propio Gonzalo

 

 

Mosquera

: Galego. Procede da casa solar do fundador desta familia Ramiro de Mosquera tomando o seu apelido da súa facenda Mosquera. No século V xa figuraba enlazado con MOSCOSO, un dos catro solares mais antigos de Galicia.Os Mosquera estendéronse por Galicia, As Castillas, Estremadura e America.

 

Segun etimoloxistas o lugar de nome Mosquera fai alusión a un lugar onde crecen gran cantidade de ARCES e derívase da palabra MOSCON que na lingua do lugar fai referencia a devandito arbol. Unha rama da familia se assentó en Portugal onde tomou a forma de MOSQUEIRA.

En campo de prata, cinco cabezas de lobo de sabre.

 

 

ORDÓÑEZ-

E un apelido castelán, de Zamora.

. Procedente do infante D. Ordoño, fillo natural do rei  D. Bermudo II

 

Otero

Castelán.

Montaña illada que domina unha chaira

En campo de azur, unha torre de pedra. Bordura de gules con oito aspas de ouro.  

Pérez

Pedro Apelido patronímico derivado do nome propio Pedro. Existen numerosos liñaxes de este apelido sen relación entre eles ao non ter unha única orixe común.Probaron a súa nobreza diferentes ramas e en distintas épocas ante as ordes de Santiago, Calatrava, Alcántara, Montesa, Carlos III e San Xoán de Xerusalén. Nas reais chancillerias de Valladolid e Granada, na Real Audiencia de Oviedo e na Real Compañía de Gardas Mariñas.

 

En Asturias e Galicia traen escudo partido: 1º de prata con unha pereira de sinople con froitos de ouro e bordado de azul escuro con tres flores de lis de prata. 2º de ouro con un león rampante e coroado de púrpura.

 

Piñeiro

Galego. Das cércanas de Betanzos (A Coruña).

 

En campo de azul escuro un castelo de prata xunto a un piñeiro ao natural.

Refojo/ Refoxo

Galego e significado desconocido

 

 

Rey

Navarro.

 

 

TORRADO-

E un apelido castelán .De Miranda de Ebro (Burgos).

 

 

Tubío/Tobío

Mallorca, Galicia

 

Leva por escudo de armas: En campo de prata, unha árbore de sinople con dous lobos de pasantes de sabre ao pé do tronco

Índice